Do. 21 maart om 10.00 u. op Gare du Nord gearriveerd. Te voet, natuurlijk, op weg naar Gare Montpernasse. In de Notre Dame een stempel in ons pelgrimspaspoort gescoord.
12.30 met de Thalys richting Bayonne. Mooi om Frankijk eens vanuit een trein i.p.v. een autoraam aan je voorbij te zien trekken. Om 18.30 op de boemeltrein door de Pyreneeen naar ons vertrekpunt Saint Jean de Pied de Port. In de trein meteen de eerste medepelgrim ontmoet Gerardine Williams uit Australie. Kan geen puntjes op de e zetten, geen haakjes gebruiken enz., vanwege het Spaanse toetsenbord!
Het was een echte boemel, met een snelheid van ca. 50 km door een prachtig landschap.
In de albergue waren we de allereerste gasten van het seizooen. Met Geradine pizza gegeten en gesprek aangeknoopt met drie Koreaanse meisjes. Heel veel jonge Koreanen gaan op Camino vanwege een populair reisboekverslag.
's Morgens kwamen we Gerardine weer tegen, dus met drieen op weg. De pas over de berg werd sterk afgeraden vanwege verwachte sneeuwval. Vandaag hoorden we dat de Bomberos gisteravond nog mensen van de berg hebben moeten afhalen.
Was even lastig om de way out SJPP te vinden. Rutger heeft dat blijkens zijn tekeningetje voorzien!
Vervolgens was het een soort van zwaan kleefaan, Sharan en Rana uit Australie sloten aan.
Prachtig weer, ca. 21 graden. Bij aankomst in Valcarlos op terasje met vijven onder leiding van Gerardine yoga oefeningen uitgevoerd!
In refugio samen gekookt, pasta natuurlijk. Ondertussen arriveerden nog een stel uit Nieuw/Zeeland, een stel uit Tsjechie en een Spanjaard. Om 21.30 allemaal in bed, maar van slapen is niet veel gekomen, vanwege hevig gesnurk van de Nieuw/Zeelander.

6.00 uit de veren. Met vijven op weg naar Roncevalles, Veel stijging, na een goed uur haden we het Australische continent al losgelopen!
De albergue in Roncevalles in een prachtig klooster / foto/ even aangedaan. Ze wilden ons graag daar houden, want waren die dag de eerste gasten.
Via een prachtige route, langs het slagveld waar Roelant, de strijdmakker van Karel de Grote rond 800 gesneuveld is uiteindelijk in Espinal gearriveerd. Onderweg heel veel orchideeen gezien.
Het leek er lang op dat we in de albergue de enige gasten zouden zijn, maar zonet arriveerden het Tsjechische stel.
Vanmiddag opgemerkt dat ik het toch wel leuk had gevonden als we in de Pyreneenen wat sneeuw haden gehad. Nu, ik werd op mijn wenken bediend...  er valt inmiddels sneeuw!

Adios

PS we kunnen geen foto's uploaden.
Groet Chris en Marike

Het Begin

Ons verhaal begint in september 2013. Marike oppert het idee om de Camino te gaan lopen. Ik ben meteen enthousiast en zie het als een cadeau voor elkaar voor ons 40-jarig huwelijk.
En zo zijn we in oktober rugzakken gaan kopen en gestart met afstanden lopen mét bepakking, d.w.z. de rugzakken opgevuld met o.m. stalen jeu de boule-ballen en gewichten.
We hebben een paar keer de N70 route gelopen, rond de Mookerheide en Sint Jansberg, heel veel op de prachtige Veluwezoom vele malen, rond Venlo enz. Gemiddeld per weekeind 45 km in 2 dagen. Veel koffie met appeltaart geconsumeerd, want om uit te rusten was het buiten te koud. Weer eens gezien hoe mooi Nederland is!

20 Maart zet Theo ons om 7:00 uur op de TGV naar Prijs in Rotterdam. Volgens schedule arriveren we om 9:30 op Gare du Nord. We hebben dan 3 uur om naar station Montparnasse te lopen, als het even kan via de Notre Dame (stempel scoren). Om 12:30 vertrekt de trein naar Bayonne, waar we 17:30 aankomen. Vandaar nog met een boemeltreintje naar Saint Jean de Pied de Port. Nog net met licht zijn we daar om 19:30. Voor de zekerheid hebben we daar een albergue gereserveerd. Op de eerste lentedag starten we de Camino: de etappe over de naar Roncevalles. De weersvooruitzichten voor vrijdag zijn goed, dus we kunnen over de Pyreneeën. Volgens alle verslagen meteen de zwaarste, maar ook de mooiste etappe.

Afgelopen weekend met Fenna & Arjan & Anne & Marcel & Jasper & Rutger en familie, vrienden en buren afscheid 'gevierd'. Van kinderen & kleinkinderen een stapeltje kaartjes gekregen voor elke dag één. Hebben moeten beloven niet verder te kijken.